زمانه و زمان

ضمن عرض تبریک به مناسبت حلول ماه رمضان سال 1438

 

می گویند زمانه بد شده است ،قدیما ارتباطات خانوادگی بهتر و بیشتر بود.

می خواهم بگویم زمانه بد نشده است، زمان کم لطفی می کند که با رشد جمعیت هماهنگی ندارد.

لابد می گویید عصر، عصر مجازی است و در یک آن می توان هزاران ارتباط برقرار کرد ، اما با کمی دقت متوجه می شوید که این ارتباط فقط کلامی و دیداری است ، آن هم در فضایی بسیار محدود ،در لحظه آنچنان که از نزدیک می شود از زندگی شخص مورد نظر با خبر شد ، با فضای مجازی نمی شود.

قدیم ها تشکیل خانواده بیشتر درون خانوادگی بود و وسایط نقلیه موتوری کمتر بود و دایره های مجموعه های دارا و ندار شعاع کوچکتری داشت .

بگذارید یک مثال بزنم، اگر تعداد نفرات وابسته خانوادگی مجموعه ای تشکیل شده از دو پدر بزرگ ودو مادر بزرگ را یکصد نفر در نظر بگیریم و این صد نفر در هر هفته بخواهند فقط یک دقیقه با همدیگر دیدار چهره به چهره داشته باشند وظبط و پخش شود و تک تک مطلع شوند ، به هشتاد و دو و نیم ساعت وقت نیاز دارند، که این زمان تقریبا تمام وقت بیدار بودن هر شخص را در یک هفته پر می کند.

چه زمانی به کار های شخصی بپردازند؟

چه زمانی را صرف کار کردن جهت کسب در آمد کنند؟

چه زمانی را صرف مطالعه کنند؟

چه زمانی را صرف فکر کردن به دیده ها و شنیده ها و گزینش بهترین آنها برای رشد فرهنگی  کنند؟

+ نوشته شده در  جمعه پنجم خرداد ۱۳۹۶ساعت 23:59  توسط اصغر سیف الدین هومانی  |